Bart Houx
De spiegel van JFK
Updated: Nov 30, 2021
Jahaaaa, ik weet dat ik het eigenlijk moet loslaten. En ik snap ook wel dat het mij helaas nooit gaat lukken ook maar 1 dwarsligger te overtuigen om te stoppen met dat vermoeiende moeilijk doen en gewoon die twee prikkies te pakken.
Maar toch, het valt me de laatste weken weer zwaar om de kaken op elkaar te houden terwijl het weer misgaat. Terwijl ik inmiddels ook in eigen kring vrienden heb van wie operaties noodgedwongen zijn uitgesteld, in dezelfde maand dat bevlogen jonge artsen in Utrecht de straat op moeten om mensen over het belang van vaccinaties te informeren (en daarbij helaas op een muur van dovemansoren en domheid stuiten).

Het valt op dat het merendeel van de vaccinweigeraars direct naar anderen wijst. In plaats van zelf de volle verantwoordelijkheid te nemen. Hun argumenten variëren van 'God beschikt' tot 'De overheid had maar voor meer IC-capaciteit moeten zorgen'.
Je verschuilen achter de mantel van een almachtige God of een onmachtige overheid de schuld geven van je eigen keuze geen prikkie te halen, is - zacht uitgedrukt - onvolwassen.
Net zoals een beter milieu bij jezelf begint, zou iedereen zichzelf ook bij een pandemie de vraag moeten stellen: Wat kan IK zelf doen? Hoe kan IK er zelf actief aan bijdragen dat het virus zich minder gemakkelijk verspreidt? Op welke manier kan IK zelf het risico op ziekenhuisopnamen en dichte scholen helpen verminderen? Kortom, hoe kan IK mijn kleine steentje bijdragen?
Zestig jaar geleden refereerde president John F. Kennedy aan precies dat. Hij deed in zijn inauguratie speech een beroep op de eigen verantwoordelijkheid van elke burger. Met de woorden "Ask not what your country can do for you, but what you can do for your country", inspireerde hij zijn fellow Americans om zelf - actief en concreet - aan welvaart en welzijn bij te dragen.
Een andere tijd, een andere context misschien, maar de boodschap is niet minder actueel. Wat heb jij tot nu toe gedaan om de schade van deze pandemie tot een minimum te beperken? Enkel klagen, demonstreren, verwijten, wantrouwen, discussiëren, wijzen naar anderen en je in een slachtofferrol wentelen omdat je wordt 'buitengesloten' als er om een QR-code wordt gevraagd? Of laat je de kastanjes niet alleen door anderen uit het vuur halen en heb je die twee prikjes zonder drama laten zetten? Voor de gezondheid van jezelf, je naasten, de zorgmedewerkers en ... vooruit ... voor die van "your country".
Een beetje meer JFK en heel wat minder Thierry zou een geweldige stap in de goede richting zijn. Blijf gezond allemaal!