Koningsdag

Vorig jaar op deze dag kreeg ik een hand van de koning himself. Dit jaar blijven hij en wij noodgedwongen thuis. De vlag gaat vandaag toch uit, als is het alleen maar om mijn republikeinse buurman te pesten (geintje Jaap). Die smult op dit moment trouwens ook van een oranje tompouce. Diep van binnen zijn we eigenlijk allemaal koningsgezind.

En gelukkig maar. De vlaggen met oranje wimpels, de enorme tompouce rijen voor de bakker en de stralende zon zorgen voor een feestelijk gevoel in onzekere tijden. Vergeet trouwens ook de voordelen niet: we hoeven deze editie niet in optocht langs kleedjes vol rotzooi te slenteren. Met de vette geur van hamburgers in je neusgaten. The horror!

Op deze oranje dag verf ik eerst de buitenkozijnen groen. Daarna neem ik een uitgebreid bad zodat ik later die middag fris en zonder verf-resten in de heerlijke loungehoek van onze ex-overburen kan ploffen. We toosten op de koning, zijn vrouw en - op verzoek van Jeroen - de middelste koningsdochter.

Na drie royale glazen wandelen weer terug. Leusden doet me opeens aan een grote, open camping denken. Hier en daar wordt op straat getennist of gebadmintond. Weer een stukje verder zitten buren - met wat afstand - gezellig bij elkaar en drinken een glaasje. Wandelaars steken in het voorbijgaan de hand naar elkaar op en de vogels fluiten om het hardst tussen het opkomende lentegroen. Kortom, de sfeer voelt zomers en ontspannen. Alsof we allemaal tegelijk vakantie hebben. En bij toeval op dezelfde camping zijn beland. Wat een heerlijke avond, de voorlopig laatste met zon helaas.