Niet alles loopt op rolletjes

Voor Corona: twee tot drie voetbaltrainingen per week, een zaterdagwedstrijd, een tennistraining en zondagcompetitie. Tijdens Corona: niks, nada, niente.

De wereld kwam tot stilstand en onze kinderen ook. Over schoolprestaties maak ik me niet eens zoveel zorgen. Iedereen begint straks op achterstand, dat lopen ze uiteindelijk wel in. Het gebrek aan beweging is een stuk verontrustender.

Zelf willen ze best. Maar mogen en kunnen zo verrekte weinig. Helaas zijn er in deze buurt ook mensen die dat er nog eens extra bij ze inwrijven. Toen Maarten in de eerste Corona-week buiten met een paar andere kinderen politie-en-boefje speelde, ging er ergens een bovenraam open en schreeuwde een vrouw dat ze Afstand-Moesten-Houden. Het gekke mens gebruikte daarbij een - dit verzin ik niet - megafoon!

En nog altijd worden ze soms vies aangekeken wanneer ze even een balletje met elkaar trappen. Terwijl dat gewoon nog mag. Nee, dit is zeker geen gemakkelijke kindertijd voor de 18-minners.

Hoe krijgen we ze in beweging? Je hoeft natuurljk niet bij ze aan te komen met opmerkingen als: 'Joh, anders ga je even een lekker stukje wandelen.' Da's geen serieus voorstel voor een elf- of zestienjarige. 'Wandelen, waarheen dan?', krijg je in het beste geval nog als antwoord terug. Gelijk hebben ze. Alsof wij vroeger zelf 'zomaar' gingen wandelen, zonder vrienden, zwembad, voetbalveld of pleintje aan het eind van de streep.

Om de motivatie een handje te helpen, kochten we in het weekend een nieuwe step voor Maarten. En skeelers voor Pieter. Dat hele Corona-gedoe slaat toch al gaten in het budget. Dus laten we het dan maar aan wat leuks uitgeven.

Gelukkig zijn het prima aankopen, waarmee het weer een beetje leuker voor ze wordt om naar buiten te gaan. En zeg nou eerlijk: 'Joh, anders ga je even een rondje skeeleren' klinkt een stuk aantrekkelijker dan 'loop anders eens een blokje om'.

De step en skeelers compenseren natuurlijk niet alle verloren trainingsuren. Maar het is in elk geval een begin. Wanneer de regels straks weer een beetje soepeler worden, mogen ze de jeugd wat ons betreft als eerste loslaten. Om ze de kans te geven een beetje van alle verloren tijd in te halen. En samen, onder elkaar, het trauma van maandenlange eenzame opsluiting met je eigen ouders te verwerken.

Veel praten schijnt te helpen. Sterkte alvast.