Bart Houx
Nog geen gesloten boek
Dit is een foto van sergeant John Wilson. Royal Air Force. Amper 26 jaar toen hij, als boordschutter in een Halifax bommenwerper, werd neergehaald boven Schoonrewoerd. Een plaatsje in de driehoek Leerdam, Culemborg, Utrecht. Het was juli 1942, nog geen uur nadat ze hun lading bommen hadden gelost op Duisburg..
Een jaar of vijftien geleden adopteerde ik zijn oorlogsgraf. Kort daarna legde ik contact met zijn dochter, Patricia. We mailden, wisselden informatie en verhalen uit en kregen al snel een bijzondere band.
Dus nodigden we Patricia en haar familie als eregasten uit op onze bruiloft ... en ze waren er! Wij en zij houden tot op de dag van vandaag contact met elkaar op Facebook. En elke vierde mei, bezoeken we John om 'm - ook namens zijn familie in Engeland - een bloemetje te brengen.


De tijd vliegt. En mocht je dat zelf niet in de gaten hebben, dan herinnert Facebook je daar heel fijntjes aan door een paar foto's van eerdere 4 mei's te laten zien. Beelden met een heel jong Pietertje, dat bloedserieus salueert voor het graf van John Wilson.
Pietertje is een hele Pieter inmiddels. Er staat vandaag een kerel naast me. Zestien jaar alweer. Een uurtje voordat we de bloemen brengen, zaten we nog samen bij de huisarts. Hij was hard gevallen met de fiets en zijn pink leek te zijn gebroken. Gelukkig valt het mee. Pink gekneusd, niks aan de hand.
Het is raar om hier vandaag al op het middaguur te staan. Vanavond is het ereveld - en trouwens de gehele begraafplaats - gesloten voor publiek. Juist in het 75e jaar van onze bevrijding, kunnen we het niet met z'n allen vieren. Die avonds zie ik de unieke beelden van een lege Dam en een eenzame koning. Deze vierde mei zullen we ons daarom nog jarenlang blijven herinneren. Daar hebben we geen Facebook voor nodig.
Vanuit Engeland krijg ik weer hartjes en duimpjes als ik de foto's post. De oorlog die voor ons vijfenzeventig jaar gelden eindigde, is nog geen gesloten boek ... wij schrijven er met z'n allen tot op de dag van vandaag een paar nieuwe hoofdstukken bij.
We will remember them. Ook volgend jaar weer.