Paasbezoek

Tot zover Tweede Paasdag. Gelukkig niet helemaal zonder familie gevierd, want vanmorgen reed ik voor de derde keer in twee weken naar Oisterwijk. Dit keer met Maarten op de bijrijdersstoel. Eerder dit weekend bracht Melien al een bliksembezoek aan haar ouders in Almelo. We proberen het zo toch een beetje bij elkaar te houden allemaal.

Het went niet om zo afstandelijk met je eigen moeder om te moeten gaan. Maar 'we zijn verstandig' zeggen we maar dapper tegen elkaar, als we voor de zoveelste keer een weifelend stapje achteruit zetten. Met ondertussen dat vervelende stemmetje in je hoofd: 'Is dit nu werkelijk allemaal nodig? Overdrijf je niet een beetje met je Corona?'.

Een oom van mij, die nooit zo van de familiefeestjes was, riep vroeger altijd: 'Korte bezoekjes zijn het aangenaamst'. Ben ik niet met hem eens. Bij pasen hoort familiebezoek, samen eieren verstoppen en met z'n allen brunchen. Pasen hoort bij samen, zoals Urbi bij Orbi.

Niet dat het dit jaar ongezellig was hoor. Integendeel. We hadden het goed met ons vieren en het prachtige weer. Eerst lekker vroeg opgestaan om wat feestelijks van de ontbijttafel te maken. Op de borden van de jongens prijkten twee grote chocolade eieren plus een envelopje met inhoud. Allebei van oma, die dankzij Skype virtueel mee-ontbijt.

Zelfs het brood is vandaag gesponsord. Pieter kreeg zaterdag een grote zak afbakbroodjes mee van Bakker Bart, waar hij in normale tijden achter de toonbank staat. Een zestienjarige die elke week voor brood op de plank zorgt ... we hadden het slechter kunnen treffen.

'Pasen biedt hoop', sprak de paus. Laten we het hopen. Persoonlijk hoop ik dat we volgend jaar om deze tijd met z'n allen en in goede gezondheid op deze bijzondere paaseditie terugkijken. En er in de voltooid verleden tijd over praten. Aan een hele grote tafel, waar we bij gebrek aan genoeg stoelen nog een paar krukjes bijschuiven en moeten inschikken. Want iedereen is er. Met midden op tafel manden vol broodjes van Bakker Bart, die Pieter zelf afbakt. En met eieren zoveel als we er op kunnen. Dat is waar ik op hoop. Was het maar weer Pasen!