So much for Scotland

De kogel is door de kerk, drie maanden voor vertrek cancellen we de zomervakantie. En dat doet best een beetje pijn. Het beloofde de vakantie van de primeurs te worden. Voor het eerst naar Schotland (al sinds Outlander dé droombestemming van Melien). Voor het eerst op reis met goede vrienden. En voor het eerst een vakantie waarvoor ik een Excel-document moest aanmaken, om overzicht te houden op alle overtochten, hotelovernachtingen, check-in en check-out tijden. Terwijl ik dit allemaal opschrijf, besef ik dat er ook een streep kan door de kroegentocht met grote vriend Ian in zijn Glasgow. FU**, that hurts!

De beslissing om niet te gaan hadden we zo lang mogelijk uitgesteld. Tegen beter weten in hoopten we op een klein wonder. IJdele hoop natuurlijk. In Schotland werden deze week alle evenementen tot ver na de zomer opgeschort: geen Highland games in juli, geen taptoes in Edinburg en geen walvissen watchen voor de kusten van Skye. Wij blijven dus hier in eigen land.

Ik ben een uur bezig om voor elk hotel, kampeerplaats en veerboot te achterhalen wat de annuleringsvoorwaarden zijn. Overal gelden andere regels. Het ziet er gelukkig naar uit dat we het meeste krijgen teruggestort. De annuleringsschade valt mee.

De bekende filosoof Herman Brood vertelde altijd dat hij geen geld spaart. Maar ervaringen. Ben het helemaal eens met Herman. Dus nu we ons geld terugkrijgen, gaan we maar eens op zoek naar wat vervangende ervaringen in eigen land. Zo lang we de luxe hebben om ons op deze zaterdagmiddag over dit soort 'vakantieproblemen' te kunnen buigen, valt het hier allemaal nog best mee. Geniet van de zon en van koningsdag morgen!