Tranquillo

Wat is het warm buiten. De hangmat bungelt werkloos boven een pot met fuchsia's, die we nog altijd ergens een plaats moeten geven. Twee meter verderop kabbelt het fonteintje en zwaluwen scheren gierend met snavels vol insecten door de wolkeloze blauwe lucht boven ons. Het is hemelvaartsdag 2020. We zijn vrij, with no particular place to go to.

We overwogen gisterenavond nog even om 's ochtends, voor alle files uit, naar het strand te rijden. Stom idee natuurlijk. Allereerst omdat half Nederland hetzelfde plan heeft. Maar vooral ... wat moet je daar zonder ligbedden, zonder terrasjes, zonder toiletten, zonder ijsjes, zonder alles? Het blijft nog wennen dat je een dag echt helemaal niets hóeft. Echt even he-le-maal niets, heerijk!

In de zon. Ik lees een moeilijk boek en val in slaap. Uit de zon. Koude plens water over m'n hoofd en nu ik toch in de keuken sta snel een milkshake bij elkaar mixen. Terug in de zon, luisterend naar een podcast over het liefdesleven van Napoleon. Na een half uur toch maar weer uit de zon om een boterham met aardbeien smeren. Tussendoor spelen we Kubb in de speeltuin. Zo glijden de hemelvaartsuren traag en warm voorbij.

Er zal straks toch echt een keertje gekookt moeten worden en 'moeten' is nou precies het soort woord dat totaal niet in het vocabulaire van deze luie Hemelvaartsdag past.

Gelukkig blijkt de dag nog wat perfecter te worden. Want tot zelf koken komt het vandaag niet, omdat de buren ons spontaan uitnodigen voor een op anderhalve meter tuinborrel mét buitenbuffet. Onze pannen blijven vandaag in de kast. Hoeveel mazzel kan je hebben op zo'n dag?

Op vrijwel hetzelfde moment krijgt Maarten de uitnodiging om bij zijn beste vriend te BBQ'en en vertrekt Pieter met wat collega's naar de kano-boerderij. Ze gaan de hele avond het water op. Een rugzak vol drank (sportdrinks, echt!) en het eten halen ze af bij de snackbar. Eindelijk weer eens op een leuke manier met jongeren onder elkaar. Laat daar alsjeblieft geen BOA tussenkomen!

Terwijl ik in het licht van de ondergaande zon de laatste schep van mijn tweede portie citroenijs weglepel, besef ik dat je niet al te veel van dit soort dagen moet hebben. Voordat je het weet, ga je Corona nog waarderen op deze manier.

Bijna weekend alweer. Geniet er morgen net zo van als ik vandaag.