You'll never walk alone

Weer mooi weer. Ik wil naar buiten. Lopen om de longen te luchten. Ik rijd naar Soesterberg, want daar ligt een landingsbaan waarop twee vliegtuigen elkaar kunnen passeren. Anderhalve meter afstand van anderen houden kan hier geen probleem zijn.

Wat een geweldig idee van mezelf.

Bij de ingang zie ik hier en daar nog wat mensen, maar het kost niemand moeite om de sanitaire afstand in acht te nemen. De landingsbaan is helaas gesloten. Nou eens een keer niet vanwege de corona, maar omdat de veldleeuweriken zijn geland en er nestelen. Ik word gewoon blij van zo'n onschuldige lenteboodschap.

Hoe verder ik de voormalige militaire vliegbasis op wandel, hoe minder mensen ik tegenkom. Weer vijf minuten verder loop ik volkomen alleen tussen oude hangars en bunkers door. De lucht is blauw, de wereld om me heen leeg.

Bijna leeg. Gerry & The Pacemakers hadden gelijk: You'll never walk alone. Een reeënjong houdt me gezelschap. Op nauwelijks drie meter afstand staat het diertje in alle rust te grazen en krabben. Ik maakte er dit filmpje van. Spring is in the air!